Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom IV.djvu/142

Zabawy rycerskie w Budzie, uświetnione obecnością wielu królów i książąt.

 W Piątek przed Niedzielą Palmową, Anna królowa Polska w towarzystwie prałatów i panów królestwa Polskiego z Koszyc wróciła do Polski. Gdy wyjeżdżającą z powrotem Zygmunt król Rzymski i Węgierski odprowadzał, przypadkiem spadł z konia i tak się potłukł, że go ledwo żywego do domu przyniesiono. Z wzrastającém niebezpieczeństwem poczęto wątpić o jego życiu, a wszystka szlachta i lud Węgierski układali już potajemnie, że w przypadku śmierci króla Zygmunta nie kto inny miał być królem Węgierskim, tylko Władysław król Polski. Wszelako z woli Boskiej król Zygmunt wnet ozdrowiał. W Poniedziałek po Niedzieli Palmowej obadwaj królowie wyjechawszy z Koszyc nocowali w Tokaju. We Wtorek przeprawili się za rzekę Cissę i mieli nocleg w jednej wiosce, a we Środę przybyli do Debrzyczan. We Czwartek Władysław król Polski postanowiwszy nawiedzić grób Ś. Władysława króla Węgierskiego, którego ciało spoczywa w Waradynie, szedł pieszo, Zygmunt zaś król Węgierski poprzedzał go jadąc konno. Potém obadwaj królowie w Waradynie przez dni piętnaście obchodzili święta Wielkanocne. Przybył tam pod te czasy poseł Wenecki, mistrz ś. teologii, zakonu pustelniczych Augustyanów, mąż rzadkiej roztropności i wymowy, i na wyniesione przez siebie żądanie uzyskał list ochronny z należnym i dokładnym opisem dla posłów Wenecyi, mających zjechać w celu rokowania o pokój. Przed dniem Ś. Wojciecha wybrali się znowu obadwaj królowie z Waradynu, a zboczywszy w puszczę obszerną poza wsią Berszemianami (Berschemyani) gdzie przez trzy dni zabawiali się łowami i mnóstwo upolowali zwierzyny. Ztamtąd ruszyli do Pochai (Mochay) potém do Diósgyor (Dzurdz) a następnie do Eger, zkąd po dniach krzyżowych i święcie Wniebowstąpienia Pańskiego przybyli do Budy. Tu naprzód obchodzili święta Zesłania Ducha Ś. a potém udali się na wyspę Cepel, gdzie było wielkie polowanie. We Wtorek po Ś. Trójcy wróciwszy do Budy, z wielkiém uszanowaniem i nabożeństwem obchodzili uroczystość Bożego Ciała, i obadwaj królowie pozostali już w Budzie aż do dnia Ś. Jana Chrzciciela. Nazajutrz zaś po święcie Bożego Ciała, wydano rycerskie igrzyska u dworu, uświetnione znaczną liczbą książąt, jako to: Ernesta i Alberta, Austryackich, Ludwika Brzegskiego, Konrada Oleśnickiego, Janusza Raciborskiego, Jana Lubeńskiego, Sandala Bośnieńskiego, tudzież stu rycerzy w turniejowych szrankach przez dwa dni potykających się od rana do wieczora; do których przybyli jeszcze rycerze rozlicznych narodów, Grecy, Włosi, Francuzi, Polacy, Czesi, Wę-