Węgierski, dla obejrzenia osobiście granic między Litwą i Prusami i wywiedzenia się o przedzielających je rzekach i innych miejscach. Pod okiem króla i obecnych Krzyżaków zbadawszy, rozpoznawszy i opisawszy położenie i granice rzeczonych krajów, udarowany od króla Władysława i Alexandra książęcia, wrócił do Węgier z dowodnemi świadectwy, ku wyjaśnieniu sprawy toczącej się z Krzyżakami.
Jan XXIII papież, postanowiwszy wytępić zarazę odszczepieństwa i inne szkodliwe błędy, zasiane w mieście Pradze przez Jana Hussa rodem Czecha, wysłał do Czech Jana kardynała dyakona tyt. Ś. Piotra: który złożywszy na tegoż Jana Hussa sąd na zjeździe duchownym w Pradze, w dzień Ś. Łukasza, za błędne jego nauki, których często ludowi udzielał, i które sam swoją ręką spisał, rzucił na niego klątwę. Od tego wyroku Huss odwołując się do sądu Boskiej sprawiedliwości, na drzwiach kościoła Praskiego przybił odwołanie, i tém się zasłaniając w ów czas i potém, zuchwalej jeszcze wystąpił przeciw Stolicy Apostolskiej i jej kardynałom, rozsiewając zgubne nauki, które wielkiém groziły niebezpieczeństwem. Wspierał je płochy króla Czeskiego Wacława umysł, niemniej jak i pióro przygodnemi popędy kierowane.
Zima w tym roku nadzwyczaj była ciepła, bez żadnego przymrozka i szronu, tak iż w Litwie nawet, kraju zimnym i mroźnym, około święta Oczyszczenia N. Maryi ludzie mieli już jarzyny do jedzenia i kwiaty, co za dziwowisko wielkie i cud prawdziwy uważano.
Jan XXIII papież, wyjechawszy z Florencyi, przybył dnia dwunastego miesiąca Listopada do Bononii; ku końcowi zaś Listopada wraz z kardynałami i dworzanami swemi w Lodi i Kremonie zjechawszy się z Zygmuntem królem Rzymskim i Węgierskim, zezwolił na złożenie powszechnego soboru w mieście Niemieckiém Konstancyi, celem zjedno-
