Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom IV.djvu/157

jemy im moc trwałą i obowiązującą, tak jakoby w tém piśmie były objęte. To także dodajemy i wyraźnie zastrzegamy, że pomienieni panowie i szlachta tak królestwa Polskiego jako i Litwy, zjazdy publiczne i sejmy (parlamenta), ile razy potrzeba tego będzie, w Lublinie, w Parczowie, albo w innych miejscach sposobnych, za naszą uchwałą i wolą odbywać mają, a to dla dobra królestwa Polskiego i ku równemuż pożytkowi Litwy. Nadto, my Alexander czyli Witołd, za zezwoleniem Najjaśniejszego monarchy i pana, Władysława króla Polskiego, brata naszego miłościwego, wybieramy do uczestnictwa herbów i klejnotów szlacheckich królestwa Polskiego niżej wyrażone osoby z pomiędzy naszej szlachty Litewskiej, które szlachta królestwa Polskiego wraz z wszystkiemi ich rodzinami do braterstwa i rodu swego przyjęła. A naprzód szlachta Leliwczyki, Moniwida wojewodę Wileńskiego. Potém szlachta herbu Zadora, Jawna wojewodę Trockiego. Dom Rawitów przyjął Minigala kasztelana Wileńskiego. Lisy Sunigałę kasztelana Trockiego. Jastrzębce czyli Lazanki, inaczej Bolesty, dom Nagorami zwany, Nemira. Trąby, Ościka (Hostico). Topór, Butrima. Łabędź, dom Skrzyńskich, Goligunta. Poraj, Mikołaja Bilimina. Dębno, Korewa. Odrowąż, Wyszegierda (Visch). Wadwic, Piotra Mondigerda. Dryja, Mikołaja Tawtigerda. Habdank (Habdanyecz) Jana Gastolda. Półkoza, Wolczka Kulwę. Gryf, Butowda. Szreniawa, Jadata. Pobóg (Poboye), Kalona. Grzymała, Jana Rymowidowicza. Zaremba, Ginetkuncowica (Gineth Konczewicz). Pierzchała, Dawxa. Nowina, Mikołaja Bojnara. Działosza, Wolczka Rokutowicza. Kopacz, Getowta. Rola, Dangiela. Srokomla, Jakóba Mingela. Kot morski, Wojznara Wilkolewicza. Powała, Jerzego Sangawa. Pomian, Saka. Doliwa, Naćka. Szarza, Twerbuta. Dołęga, Monstwilda. Bogorya, Stanisława Wissigina. Janina, Wojssyma Daniejkowicza. Bychawa, Monstolda. Świnka, Andrzeja Dewknetowicza. Kolda, Minimunda Sesnikowicza. Sulima, Radziwiłła (Rodywyl). Nałęcz, Koczana. Łodzia, Mikusza. Jelitowie, Gerduta. Korczakowie, Czuppę. Biała, Wojdyłę Kuszolowicza. Wężyk, Koncana Sukkowicza. Ciołek, Jana Gwilda. Godziemba, Stanisława Butowtowicza. Osmoróg czyli Gieralt, Surgutesa z Reszkin, itd. Tych przeto herbów, klejnotów i godeł rzeczeni szlachta, panosza i bojarowie ziemi Litewskiej, na teraz i na przyszłość, w potomne czasy i na każdém miejscu, swobodnie używać mają, tak jako ich szlachta królestwa Polskiego sama zwykle używa. Aby zaś wszystkie wyżej opisane ustawy miały tém większą moc