skich taką odpowiedź: „Że niegodną i ohydną byłoby rzeczą za dobrodziejstwo krzywdą się odpłacać. Gdy zaś król Władysław starszy w ciężkiej potrzebie króla i królestwa Węgierskiego pożyczył im pięćdziesiąt tysięcy grzywien szerokich groszy, a w zastaw wziął ten szczupły kawał ziemi Spiskiej, wielką zatém było niesłusznością upominać się o zwrot tej ziemi bez pieniędzy, zwłaszcza iż za pieniądze wypożyczone, które o połowę wartość zastawu przewyższają, możnaby było kupić na zawsze ziemię Spiską.“ Skoro więc panowie Węgierscy przekonali się, że nic dokazać nie potrafią, rozprawiwszy się z panami Polskimi uprzejmie i grzecznie, odjechali.
Dnia ostatniego miesiąca Kwietnia, Ludwik książę Brzegski i Lignicki zakończył życie, nie zostawiwszy potomka płci męzkiej, lecz tylko dwie córki, z których jedna, Magdalena, poszła za Mikołaja książęcia Opolskiego, druga Elżbieta za Fryderyka książęcia Oławskiego. Pochowany w .... Książę Opolski Mikołaj miał z Magdaleny pięciu synów, Ludwika, Bolesława, Mikołaja, Bernarda, Janusza, i pięć córek; książę zaś Fryderyk z Elżbiety synów dwóch.
W dzień Zielonych Świątek Jerzy Stosz (Stosch) zebrawszy koło siebie niektórych z szlachty i krajowców Szlązkich, wtargnął zdradziecko do królestwa Polskiego, i miasteczko Kłobucko wraz z przyległemi włościami spustoszył; lecz gdy z zabranemi łupy powracał, puścili się za nim w pogoń Wawrzyniec Zaremba i wszystka szlachta z mieszkańcami ziemi Wieluńskiej. Przerażony Jurga grożącém sobie niebezpieczeństwem, porzucił całą zdobycz i ratował się ucieczką; odbite zaś stada bydła i trzody, konie i wszystko co był zabrał, zwrócono mieszczanom Kłobucka i wsiom zrabowanym.
Jan z Rzeszowa arcybiskup Lwowski, szlachcic herbu Półkozic, przesiedziawszy na stolicy Lwowskiej lat dwadzieścia pięć, dnia dwunaste-
