Albowiem Maciej biskup Wileński, Ościk (Hostik), Gastold Moniwid, Piotr Montigerdowicz, wraz z inną starszyzną postanowili, stosownie do poprzednich przysiąg i opisów, osadzić na stolicy Władysława króla Polskiego, i co prędzej pozajmowali dla niego celniejsze zamki. Inni zaś, panowie mniejsi, których wielki książę Zygmunt powynosił był na różne godności, usiłowali syna jego Michała, jedynaka, wynieść na wielkie księstwo Litewskie, a tych stronę popierała także ziemia Żmudzka. Tymczasem Bolesław Świdrygiełło, stryj rodzony króla Władysława, opanował zamek Łuck, który przed rokiem Władysław król Polski odstąpił był wielkiemu książęciu Zygmuntowi, a który po śmierci książęcia Zygmunta powinien był znowu wrócić prawem własności w posiadanie królestwa Polskiego, na co były urzędowe opisy tegoż wielkiego książęcia Zygmunta. Rusini strzegący tegoż zamku, a wielce mu przychylni, sami go otwarli Bolesławowi książęciu, który wraz z swoimi Litwinami i Rusinami obchodził z największą radością przez dni kilka śmierć książęcia Zygmunta. Cieszyli się wszyscy, że potworę tak srogą z sprawiedliwego dopuszczenia niebios sprzątniono; bo dopóki Zygmunt żył, wszyscy w ciągłej o życie swoje i majątki obawie, co chwila prawie wyglądali śmierci.
Temiż czasy Bolesław książę Mazowiecki zajął w posiadanie swoje ziemię Drohicką, wraz z zamkami Mielnikiem, Bielskiem, Drohiczynem, i przez lat kilka je wytrzymywał. Rzeczona bowiem ziemia Drohicka wraz z zamkami pomienionemi nadana była prawem wieczystém przez Władysława króla Polskiego i wielkiego książęcia Litewskiego książęciu Januszowi, którego niesłusznie z ich posiadania wyzuł Alexander Witołd wielki książę Litewski z przyczyny jakowejś ku niemu nienawiści, na co król Władysław obojętném patrzał okiem. Po śmierci zaś wielkiego książęcia Witołda, wielki książę Litewski Zygmunt rzeczonemu Bolesławowi książęciu Mazowieckiemu, z którego siostrą rodzoną Olką syna swego książęcia Michała był zaślubił, ziemię Drohicką oddał w posiadanie, nie bezwarunkowo jednak, ale z tém zastrzeżeniem, aby po zejściu wielkiego książęcia Zygmunta wróciła do książęcia Bolesława, na co wydał piśmienne zaręczenie, swoją, tudzież prałatów, książąt i panów swoich pieczęciami potwierdzone. Na zasadzie przeto dwoistego i tak wyraźnego prawa Bolesław książę Mazowiecki ziemię Drohicką wraz z rzeczonemi zamkami zajął w posiadanie.
