w naglącej kraju potrzebie, kiedy nań groźnych nieprzyjacioł, a zwłaszcza pogan, godzą napady, ubezpieczyć jego całość; zważając nadewszystko, że koronacya królów zależała zawsze od krajowców i obywateli królestwa, którzy sami tylko mieli prawo na nię zezwolić, i że królestwo to bez spiesznego ustalenia rządów ostać się nie może: tegoż Najjaśniejszego Władysława króla zgodną i powszechną wszystkich wolą postanowiliśmy i uchwalili koronować na króla inną koroną złotą Ś. Stefana króla Apostolskiego i patrona naszego, w oprawie głowy tegoż Świętego dotąd ze czcią przechowywaną. Którą-to koronacyą w dniu dzisiejszym, za pokorném wezwaniem Ducha Ś., i Jego, jak pobożnie wierzymy, natchnieniem, wykonawszy jawnie i publicznie wszystkie obrządki, które przy takowych uroczystościach dla ważności aktu odbywać się zwykły, przybrawszy Króla Jego Miłość pana naszego w strój i ozdoby Ś. Stefana pierwszego króla Węgierskiego, i podawszy mu do rąk miecz, berło, jabłko i krzyż legacyi tegoż Świętego króla, i wszystko co do obrzędu było potrzebne, bez żadnego wyjątku i braku, krom jednej korony jak się wyżej rzekło zabranej i uwiezionej, szczęśliwie za łaską Bożą przywiedliśmy do skutku: stanowiąc, zeznając i oznajmując niniejszém pismem, że ta nowa korona i odbyta przez nas koronacya takąż samą we wszystkiem ma mieć i powinna wagę i znaczenie, jak gdyby korona dawna na głowę króla i pana naszego była włożoną i przezeń dopełniona była koronacya, tak iż w braku korony pierwotnej, gdyby nawet nie udało się jej odzyskać, ta nowa będzie równie zaszczytném i tej samej ważności znamieniem, tenże sam mieć będzie skutek i dzielność: jakoż niniejszém my wszyscy, którym służy moc i władza stanowienia o właściwości korony, świadczymy, iż wolą naszą i uchwałą przelaliśmy na nię to znaczenie i wagę. A podobnąż wolą i uchwałą nadajemy rzeczonemu panu, Jego Miłości ukoronowanemu obecnie Królowi, moc zupełną i władzę rozdawania i potwierdzania łask, nadań i przywilejów, doczesnych dóbr i posad urzędnikom i panom królestwa; niemniej udzielania prelatur i prebend duchownych tak większych jako i mniejszych, nagradzania wiernych, a karania występnych i niewiernych wedle ich winy, wydawania wyroków i czynienia stosownych odmian w wymiarze sprawiedliwości, nakoniec działania, stanowienia i postępowania we wszystkim z tą samą władzą i mocą, jakiej poprzednicy jego królowie Węgierscy bądź ze zwyczaju dawnego, bądź z prawa używali, i jak gdyby pierwotną a na teraz uwiezioną koroną był koronowany. Postanowiliśmy mimo tego wraz z królem naszym Jego Miłością onej dawnej korony jak najtroskliwiej szukać i wyśledziwszy miejsce jej ukrycia starać się takową wszelkiemi siłami przy pomocy Bożej odzyskać; dodając za zgodną naszą uchwałą, że gdyby taż pierwotna korona przy całej usilności na-
Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom IV.djvu/613
Ta strona została przepisana.