Strona:Jana Lama Kroniki lwowskie.djvu/189

Ta strona została przepisana.

zawodniczenia utwory lwowskie, które widzieliśmy na tegorocznej naszej Wystawie, nieszczególnie się jakoś kwalifikowały. Miło nam powiedzieć, że poza wystawą można oglądać rzeczy, nietylko przynoszące zaszczyt artystom naszym, ale mogące śmiało iść w porównanie z najcelniejszemi utworami sztuki zagranicznej. Między innemi należy tu wykończony właśnie portret lir. Grołueliowskiego, pędzla p. Leopolskiego, któremu znawcy jednogłośnie przyznają zalety, godne prac pierwszorzędnych mistrzów. P. Leopolski wyszle zapewne ten portret na jaką wystawę zagraniczną, gdzie praca jego znajdzie należne jej wysokie uznanie, poczem dopiero uwierzą u nas, że portret malowany jest po mistrzowsku — bo bez takiego approbatur niemieckiego albo franeuzkiego nie możemy się jeszcze odważyć na przypisanie wysokiego stopnia doskonałości żadnemu malarzowi, który mieszka i maluje nie w Paryżu, w Monachium, w Rzymie, ale w Polsce. Tymczasem, jak już nadmieniłem, szczupła liczba prawdziwych znawców sztuki przyznaje obrazowi p. Leopolskiego nadzwyczajne zalety. Nie małe to zadanie, sprawić wrażenie obrazem, w którym akcesorja tak są niewdzięczne i tak mało pomagają artyście. Czarny frak i biórko — to nie są przedmioty, nęcące oko, musi tedy głowa być malowaną nader świetnie i znakomicie, jeżeli obraz ściąga tak wielką uwagę na siebie! To, co tak uderza każdego w tym portrecie, da się streścić w kilku słowach: jest to największa prawda realna, przy idealnej, jeżeli tak rzec można, harmonii tonów i świateł. Niema efektów wyszukanych, sztucznych, staranność W wykończeniu szczegółów nie czyni ujmy całości: jednem słowem jest to utwór, który w każdej galerji obrazów musiałby zająć zaszczytne miejsce.  

(Gazeta Narodowa, Nr. 258. z d. 8. listopada r. 1868.)





45.
Jedna z niedogodności w systemie „obrony krajowej“. — Medytacje jurydyczno-polityczne. — Z Warszawy. — Wydział resursy w charakterze komitetu cenzury. — Rzecz o resursach i ich wydziałach w ogóle. — Poznańczycy tańczą a conto karnawału. — O wykształceniu nóg i o wykształceniu głowy. — Projekt odczytów śpiewanych. — Geologiczny stychotwórca i stychotwórczy gelog, p. Emanuel Sygiericz.

Okropny cios grozi starym kawalerom! Nie pomogą już peruki, czernidła na włosy i wąsy, bielidła, róże i sznurówki — skoro Rada państwa uchwali, że każdy mężczyzna, mający lat 32, należy eo ipso do „obrony krajowej“, niepodobna będzie ukryć wieku, surdut cywilny przy pierwszej lepszej mobilizacji zdradzi podtatusiałego jegomości, co do tychcza: udawał młodzika. Na stare panny nie wynaleziono jeszcze żadnego podobnego sposobu, ale że w Przedlitawii wszystko jest możliwe, więc może wkrótce doczekamy się ustawy, równie niewygodnej dla dojrzalszych piękności, jak nią jest ustawa wojskowa dla zbyt dojrzałych kawalerów. Doczekaliśmy się już różnych rzeczy prawie zawsze nieprzyjemnych, — kto wie, co nam przyniesie dzień jutrzejszy?