znajomych przedstawił, jak to jest źle, że większa część młodzieży musi wcześnie porzucać naukę i poprzestawać na szkołach elementarnych,—a dzieje się to jedynie dla braku funduszów na dalsze kształcenie.
„Zaradzić temu jest obywatelskim obowiązkiem, panowie!“ — przemówił nakoniec: „Zacznijmy od małego, od skromnych funduszów, od składek — ziarnko do ziarnka, a będzie miarka. W imię ludzkości, kto przychylny memu projektowi, niech zacznie.“
I w jednej chwili posypały się hojne datki pieniężne. Wkrótce utworzył się za staraniem Marcinkowskiego fundusz na założenie towarzystwa pomocy naukowej, które już w roku 1841 ustanowione zostało. Wyszukiwano ubogą a zdolną młodzież i dawano jej wszystko, czego było potrzeba. Tysiące młodych ludzi zawdzięcza tej dobroczynnej instytucyi swoje wykształcenie i stanowisko.
Wkrótce Towarzystwo naukowej pomocy rozszerzyło się na całe Księstwo poznańskie. Zasługą to było Marcinkowskiego. Słusznie
Strona:Janina Sedlaczkówna - Karol Marcinkowski.pdf/31
Ta strona została przepisana.