Strona:Janusz Korczak - Bankructwo małego Dżeka.djvu/143

co jeść. Ale nikt nie wiedział, że Gray jest jeszcze biedniejszy. Ojciec Graya wyjechał daleko i co miesiąc przysyłał bardzo mało pieniędzy. A czasem nawet nic nie przysyłał. A Gray miał tylko małego braciszka i bardzo go kochał. Więc pożyczył od chłopca z podwórka dwa centy i powiedział, że mu odda wszystko, co jest w torebce, tylko żeby jakąś jedną rzecz sam wybrał i żeby co chce dał dla braciszka. W torebce było 5 lichtarzyków, ale nie dał. Była piłka, ale nie dał. Były różne ozdoby, rewolwer, łańcuszek i jeszcze, ale nic nie dał Grayowi, wszystko sobie zabrał. Dał tylko bąka.
 — Masz: to będzie dla twego brata.
 — Daj jeszcze coś, — powiedział Gray.
 — Ooo, będę ci dawał. Żeby nie moje dwa centy, tobyś i bąka nie miał.
 Gray tak długo chodził po ulicy, aż znalazł kijek i sznurek — i zrobił bacik do poganiania bąka.
 Bawili się razem przez cały wieczór wigilijny. A potem Gray opowiedział matce, skąd ma bąka.
 — To Dżek...
 A mały był bardzo śpiący i zmówił wieczorną modlitwę. A modlitwę tak skończył:
 — ... i daj zdrowie ojczulkowi, który wyjechał daleko.
 A potem już od siebie dodał:
 — ... i daj także zdrowie Dżekowi, który jest daleko i przysłał mi bąka.
 I stała się nagle dziwna rzecz:
 Dżek jakby to usłyszał. Rozumie się, że nie mógł słyszeć, bo to było w zupełnie innem mieszka-