Strona:Janusz Korczak - Bankructwo małego Dżeka.djvu/226

się o coś zapyta, a potem długo się zastanawia nad odpowiedzią dorosłych.
 Z rozmowy z mister Taftem zrozumiał Dżek cztery rzeczy:
 1. Bank dla dzieci można założyć.
 2. Bogaci nie zechcą takiego banku otworzyć, bo nie chcą długo czekać, aż dzieci urosną i oddadzą.
 3. Rząd banku dla dzieci nie założy, bo nie płacą podatków.
 4. Bank dla dzieci może założyć minister finansów, jeżeli zechce.
 Więc:
 Trzeba zrobić, żeby chciał.
 A więc:
 Dżek musi napisać memorjał do ministra finansów.
 I zaczął Dżek pisać memorjał. Pisał, poprawiał, przekreślał, przepisywał. Już mu się zdawało, że dobrze, a tu nagle jeszcze mu coś lepszego przychodzi do głowy. Więc znów przepisuje, ale zmienia inaczej.
 Aż skończył.
 A memorjał był taki:
 »Panie Ministrze Finansów.
 Jestem uczniem czwartego oddziału szkoły powszechnej. Nazywam się Dżek Fulton. Koledzy mnie wybrali, żebym prowadził kooperatywę. Załączam protokuły komisji rewizyjnej, że dobrze gospodarowałem. Załączam także rachunki, z których widać, że nasza kooperatywa nie spała tak, jak w siódmym oddziele. Sfinansowałem bardzo wiele, a to był