Strona:Janusz Korczak - Dziecko salonu.djvu/255

mamę szczeka, a jak się uchleje, to mu z pyska śmierdzi.“
 Kocha mamę, bo „mama, jak uderzy, to tylko ścierką, to nie boli“.
 Stacha jest mazgaj i „skarżypyta bez kopyta“. Franka kocha, bo jej przynosi od kupca czekoladki.
 „Mama nie chce, żeby tata dał cioci komodę, bo jak ciotka była u nich, jak sprzątnęła, to izba była brudna, jak świnia. Bo ciotka jest wielka dama: na swojem weselu ani zajrzała do garnka, a mama ma dla niej nogi zrywać?“
 — A więc ty nie kochasz ciotki?
 — A figa!
 — A ty tańczyłaś na ciotki weselu?
 — A już! Ciotka mówiła: „później, później“ — i koniec. Ale ciotka ma kłopot za to.
 — Jaki kłopot?
 — A ja wiem?
 — A gdzie ciotka ma kłopot?
 — No, w brzuchu. — A ciotka ma sukienki brudne, jak pies. — A mama była raz w cyrku. — A Zosia już dwa razy jechała tramwajem. — A na weselu ciotki piła wódkę.
 — A ty lubisz wódkę?
 — A niee?