Strona:Janusz Korczak - Feralny tydzień.djvu/48

stanie w skórę. — Nikomu nie otwierać nawet przez łańcuch, a Ludwika żeby się na krok nie ważyła ruszyć z mieszkania. — Czy Stasio umie lekcje?
 Mama i tatuś wychodzą na cały wieczór, — jest to wielkie święto dla dzieci. Nikt im nie przeszkadza w zabawie, czasem i Ludwika bierze udział w grze, lub bajki opowiada. Józio i Zosia słuchają bajek z przejęciem, z namaszczeniem, a Stasio niby obojętnie, ale i on lubi słuchać. Najgłówniejsze to, że są sami i mogą robić, co chcą.
 Mama włożyła rękawiczki, a tatusia niema. — Dzieci kończą kolację.
 Zosia wbiła widelec w skórkę od chleba i wyciera talerz z resztek masła i okruchów kotleta.
 — Patrz, szczotkę zrobiłam z chleba.
 — Oślica — myśli Stasio.
 Józio także zrobił szczotkę z widelca i chleba.
 — Już po mnie małpujesz — mówi Zosia.
 Mama i dzieci niecierpliwią się.
 — Żeby już sobie poszli — myśli Stasio.
 Zgrzyt klucza. Tatuś przyszedł.
 — Tylko nikomu nie otwierać. Lampa żeby