Strona:Janusz Korczak - JKD - Internat. Kolonje letnie.djvu/82

 Niech grzeszy.
 Gdy z namiętnością walczy drobna jeszcze wola, niech pokonane będzie w walce. Pamiętajmy, że w utarczkach z sumieniem ma się ćwiczyć i wzrastać jego moralna odporność.
 Niech grzeszy.
 Bo jeśli nie błądzi w dziecięctwie, a pilnowane i ochraniane, nie nauczy się brać za bary z pokusą, wyrośnie na biernie moralne, w braku sposobności, nie — czynnie przez siłę powściągów.
 Nie mów:
 — Brzydzę się grzechem.
 Raczej:
 — Nie dziwi mnie, że zgrzeszyłeś.
 Pamiętaj:
 — Dziecko ma prawo skłamać, wyłudzić, wymusić, ukraść. — Ono nie ma prawa kłamać, wyłudzać, wymuszać, kraść.
 Jeśli ani razu nie miało sposobności, jako dziecko, wydłubać z placka rodzynków, zjeść je pokryjomu, — ono nie jest i nie będzie uczciwe, gdy dojrzeje.
 — Oburzam się.
 Kłamiesz.
 — Pogardzam.
 Kłamiesz.
 — Po tobie się nigdy tego nie spodziewałem... Więc nawet tobie nie można ufać?
 To źle, że się nie spodziewałeś. Źle że