Strona:Janusz Korczak - Koszałki Opałki.djvu/63

 — Pamiętaj: bądź uważny.
 Idziemy obaj, drżąc, potykając się, słaniając, i mówimy:
 — Chłopcze, bój się Boga, bądź uważny.
 A on, z tutką, zawierającą bibułę, dwa arkusze papieru w dwie linje, pióro i trzy stalki na zapas — idzie podskakując, i odpowiada:
 — Niech się tatuś nie boi... A czy to prawda, że jak pająk ugryzie słonia w trąbę, to słoń się może wściec?
 Staję, jakby rażony piorunem:
 — Chłopcze, co ty pleciesz? Co ciebie obchodzi słoń, trąba i pająk?.. Ty myśl tylko o wyjątkach.
 — O wyjątkach, myśl — głucho powtarza korepetytor.
 — O wyjątkach, o wyjątkach — powtarzamy razem, nieprzytomni z przerażenia.
 Chłopiec opuścił głowę ku ziemi i milczy.
 Jesteśmy u celu.
 Na podwórzu gmachu szkolnego tylu ojców, matek i chłopców. Brr! jak ja ich wszystkich nienawidzę — tych kandydatów, tych rywali...
 Nagle tłum się rozstępuje, kołysząc, i wychodzi człowiek, w którego rękach spoczywa los mego syna.
 Zbliżam się do niego i zginam wpół. Chcę mówić, ale głos mi w gardle zastyga. Daje mi