Strona:Janusz Korczak - Koszałki Opałki.djvu/91

 — Sześć.
 — Mało: osiem.
 — Dużo: siedem?
 — Dobrze. Od kiedy?
 — Od jutra.
 I dzieci moje zaczęły się uczyć...
 Pierwszy miesiąc: nie zmądrzały jeszcze.
 Drugi miesiąc: uciekają od książek.
 Trzeci miesiąc: biorą baty.
 Czwarty miesiąc: straciły apetyt.
 Piąty miesiąc: blade, oczy napuchnięte od płaczu, zgłupiały do cna.
 Pięć razy po siedem rubli równa się trzydzieści pięć rubli...
 — Pozwoli pani, że będę siedział przy lekcji i posłucham, czego to pani uczy?...
 — Bardzo proszę.
 Siadam. Słucham.
 — Dzieci, weźcie kajety. Napiszemy dyktando.
 Dzieci biorą kajety i piszą dyktando.
 — Zaczynam:
 «Babka patrzy przez lupkę na mapkę. Bąk się zląkł i uciekł z łąk. Dziecko się maże, że ojciec każe, aby aptekarze nie byli w barze. Kózka podarła Józce bluzkę. Handel herbatą i haftkami narobił na huśtawce hałasu. Nie wierz, że