Strona:Janusz Korczak - Koszałki Opałki.djvu/93

 — Babka, babki, babce, bab...
 Łzy.
 Czego beczysz?
 — Bo się boję.
 — Mazgaj jesteś: babkę, babką, o babce. Nie chce ci się uczyć: babki, babek, babkom. — Wyrośniesz na ostatniego osła: babki, babkami. — Świat cię otoczy pogardą: o babkach.
 Łzy.
 — Powiedzcie mi teraz, co to jest — kózka?
 — Zwierzę, proszę pani.
 — Kretyn jesteś: nic nie umiesz. A ty co powiesz: co to jest — kózka?
 — Ptak, proszę pani.
 — Oślica jesteś. Kózka to jest rzeczownik. A co to jest rzeczownik?
 — Część mowy.
 — Dobrze. Nareszcie wam to zdołałam wbić w łby, ośle głowy. Schowajcie kajety. Teraz arytmetyka.
 Łzy.
 — Już beczycie? — Pewien ojciec miał sześciu synów. Razem ci synowie mieli 315 lat. Drugi syn był dwa razy starszy od pierwszego, trzeci — dwa razy starszy od drugiego, czwarty dwa razy starszy od trzeciego i t. d. Ile każdy