Strona:Janusz Korczak - Król Maciuś Pierwszy.djvu/108

i przepisów — na stronicy piątej, w wierszu czternastym, czytamy:
 „Jeśli następca tronu nie ma ukończonych dwudziestu lat...
 — Panie ministrze sprawiedliwości, mnie to nic nie obchodzi.
 — Rozumiem: wasza królewska mość pragnie pogwałcić prawo. Gotów jestem podać prawo, które to przewiduje. Jest § 105, 486.
 — Panie ministrze sprawiedliwości, to mnie nic nie obchodzi.
 — I na to jest prawo. „Jeśli król lekceważy prawa, zawarte w paragrafach...
 — Czy pan przestanie do cholery, czy nie...
 — Jest i o cholerze prawo. „W razie wybuchu epidemji i cholery...
 Zniecierpliwiony Maciuś klasnął w ręce. Na salę weszli żołnierze.
 — Aresztuję panów — krzyknął Maciuś. — Odprowadzić ich do więzienia.
 — I na to jest prawo — zawołał uradowany minister. — To się nazywa dyktatura wojskowa. Oj, to jest już bezprawie — krzyknął, gdy żołnierz kolbą potrącił parę żeber.
 Ministrowie biali jak kreda szli do więzienia. Minister wojny został wolny; złożył ukłon wojskowy i wyszedł.
 Zapanowała grobowa cisza. Maciuś został sam. Założył ręce w tył i chodził długo po sali. A ile razy przechodził koło lustra, spoglądał w nie i myślał: podobny jestem trochę do Napoleona.
 — Co tu robić?
 Na stole pozostała kupa papierów. Czy pod-