Strona:Janusz Korczak - Król Maciuś Pierwszy.djvu/236

kupił mi bilet do cyrku, że w cyrku tak ładnie przedstawiają. I ja głupi mu wierzyłem.
 Zaraz przyjechało pięciu generałów na sąd.
 — Niech oskarżony mówi prawdę, to może mu pomóc. A jak będzie kręcił, wszystko przepadło.
 — Będę mówił prawdę.
 — Od jak dawna oskarżony był szpiegiem?
 — Od trzech miesięcy.
 — Dlaczego oskarżony został szpiegiem?
 — Bo przegrałem dużo pieniędzy w karty i nie miałem zapłacić. A długi karciane trzeba płacić w ciągu dwudziestu czterech godzin. Więc wziąłem rządowe pieniądze.
 — Ukradł pan.
 — Ja myślałem, że będę mógł oddać, że się odegram.
 — No i co?
 — Znów grałem w karty, żeby się odegrać, i jeszcze więcej przegrałem.
 — Kiedy to było?
 — Jakieś pół roku temu.
 — I co było potem?
 — Potem ciągle się bałem, że będzie rewizja, i wsadzą mnie do więzienia. Więc pojechałem do zagranicznego króla i zostałem jego szpiegiem.
 — Ile on panu płacił?
 — Rozmaicie: za ważne wiadomości dostawałem dużo, a za małe, mało. A za to miałem dostać bardzo dużo pieniędzy.
 — Panowie generałowie–sędziowie — powiedział minister sprawiedliwości. Człowiek ten odpowiada za trzy zbrodnie: jego pierwsza zbrodnia,