Strona:Janusz Korczak - Król Maciuś na wyspie bezludnej.djvu/224

 — Czy mogę chodzić do szkoły?
 — Jak cię wezmą, to chodź. Roboty mało.
 Idzie Maciuś do szkoły.
 — Znajda idzie.
 Maciuś nie znał porządków szkolnych. Idzie sobie, wchodzi z chłopcami, siada na ławce.
 — To moje miejsce: ja tu zawsze siedzę.
 Spędzają go z każdego miejsca, — śmieszy ich to.
 — Czy pani cię zapisała?
 — Jaka pani?
 Stanął przy ścianie, a oni wokoło.
 — Ot durny. Niech stoi. Zobaczymy, co pani powie.
 Dzwonek. Siedzą — czekają.
 Wchodzi pani.
 — Coś ty za jeden?
 — Marcinek.
 — Czego chcesz?
 — Do szkoły.
 A tu wszyscy w śmiech. Pani się rozgniewała.
 — Kto go tu sprowadził?
 — Nikt. Sam przyszedł. Krowy pasał przez lato.
 — I gruszki kradł.
 — Znajda.
 — Przybłęda.
 — Obieżyświat.
 A Maciuś — nic, jakby nie o nim mowa. „Obieżyświat“ — tak, prawda, że pół świata obiegł i objechał.