Strona:Janusz Korczak - Prawidła życia.djvu/124

w szkole, żeby nie stać w kącie, żeby nie zapominać, nie gubić, żeby nie wtrącać się, nie zaczepiać, nie dokuczać, nie przezywać, żeby z kimś nie rozmawiać, żeby codzień starannie przepisać pięć wierszy, żeby myć zęby. — Żeby coś robić albo czegoś nie robić.
 Trudno odzwyczaić się od kłamania. Jeżeli ktoś często kłamie, zaczyna od czternastu kłamstw na tydzień (po dwa razy dziennie).
 No tak: ale kto sprawdza czy nie oszukują? — Nikt: przecież może wymówić, ile chce, żeby wygrać.
 — W zeszłym tygodniu wymówiłeś 14 kłamstw, a na ten tydzień siedem: czy nie za mało?
 — Wystarczy.
 — A czy ci trudno nie kłamać?
 — Z początku było bardzo trudno.
 A oto moje doświadczone prawidła:
 1. Jeżeli trudno, nie poprawiać się odrazu, lecz stopniowo.
 2. Wybrać na początek jedną tylko, łatwiejszą wadę, z nią naprzód zrobić porządek.
 3. Nie zniechęcać się, jeżeli długo niema poprawy, albo nawet z początku pogorszenie.
 4. Nie wymawiać za mało, brać tyle, żeby wygrać.
 5. Nie cieszyć się zanadto, jeżeli się odzwyczai odrazu, bo łatwo leczą się wady nabyte, a trudno — wrodzone.