Strona:Janusz Korczak - Prawidła życia.djvu/141

 Pytałem się raz w klasie: czem kto chce być. — Jeden chłopiec powiedział:
 — Czarnoksiężnikiem.
 Zaczęli się śmiać. — Chłopiec zawstydził się i dodał:
 — Będę pewnie sędzią, jak mój tatuś; ale pan się przecież pytał, czem chcę być.
 I taki właśnie śmiech, a potem i przezwiska uczą nieszczerości i ukrywania. Przecież każde marzenie jest jakby bajka czarnoksięska.
 A pożyteczne i ważne są marzenia. Nie odrazu wie człowiek, do czego się ma przygotować. Rozmaicie układa, aż z dziesięciu różnych marzeń jeden program życia układa.
 Jaka różnica między marzeniem a programem?
 Marzenie jest wypoczynkiem, przyjemnością, nie nakłada żadnych obowiązków. Mówią:
 — Buja w obłokach, myśli o niebieskich migdałach, pragnie gwiazdki z nieba.
 No tak: płynie samolotem wyobrażni, myśli dla rozrywki o tem, czego niema, wpatrzony w gwiazdy. — Tęskni, pragnie. Właśnie.
 Dorośnie do programu, który jest poważny, surowy, twardy. Żąda i obowiązuje.
 Program — to jak ślubowanie, przysięga na sztandar życia.
 Postanowił, zaczyna i dąży zwolna i wytrwale.