Mieszkają ludzie w dużych miastach, małych miasteczkach i na wsi.
Domem rodzinnym może być chata, dworek, izba budynku drewnianego, jeden pokój lub wiele pokojów wysokiej kamienicy i pałac.
Dom może być własnością rodziców, albo wynajęty od gospodarza, któremu co miesiąc płaci się komorne. Kto nie może zapłacić, że mieszka, musi się wyprowadzić.
Małe dzieci nic o tem nie wiedzą, ich łatwe myśli są takie:
— Tu jest moja mama i tata, tu jest moje łóżko i zabawki, tu śpię i jem i biegnę do tego domu, gdy zimno, deszcz pada.
Jak ptak do swego gniazda.
Dopiero później poznaje inne mieszkania; patrzy, trochę się wstydzi, trochę boi. Widzi inne mamy, inne stoły, łóżka i szafy. Dziwi się, myśli, porównywa, wreszcie wie.
Już starszy chłopiec małego miasta powiedział:
— Myślałem, że w Warszawie są wysokie góry i morze i okręty, i wszędzie same
Strona:Janusz Korczak - Prawidła życia.djvu/19
Ta strona została uwierzytelniona.
DOM — MIESZKANIE
