Strona:Janusz Korczak - Prawidła życia.djvu/80

MYŚLI — UCZUCIA

 Bardzo dziwny jest świat. Dziwne są drzewa, które dziwnie jakoś żyją. Dziwne są maleńkie robaczki, które żyją tak krótko. Dziwne ryby, które właśnie w wodzie żyją, w której człowiek dusi się i umiera. Dziwne, co skacze i fruwa: konik polny i ptak i motyl: I zwierzęta: kot, pies, lew, słoń. — I dziwny bardzo jest człowiek.
 W każdym człowieku jest jakby cały świat.
 Jeśli patrzę na drzewo, są jakby dwa: jedno naprawdę drzewo, a drugie drzewo w moich oczach, w mojej głowie, w mojej myśli. Odeszłem już i zapomniałem, ale potem znów je widzę i poznaję, przypomniałem sobie. Więc to drzewo było gdzieś w moich myślach, jakby schowane.
 Wszystko jest jakby dwa razy: raz samo dla siebie, a drugi raz jest w moich oczach, w mojej głowie, w moich myślach.
 I zawsze coś mi się podoba, coś nie podoba.
 Albo stoję nad rzeką, wiem, że rzeka. Ale w tej rzece coraz inna woda płynie;