Strona:Janusz Korczak - Sława.djvu/79

 — Czego chcecie, chłopcy? — zapytał ten młody.
 — Chcemy, żeby pan nas zapisał do szkoły niedzielnej.
 — A wy skąd jesteście?
 — Ja pracuję w składzie papieru, a mój przyjaciel w mydlarni — mówi Olek.
 — Więc dlaczego przyszliście do mnie?
 — Bo pan należy do „Zgromadzenia kupców“.
 — No tak, ale ja mogę tylko swoich chłopców zapisać.
 — Myśleliśmy, że pan nie odmówi, bo to przecież tylko formalność — śmiało odrzekł Olek.
 Siwy pan włożył okulary i nagle zapytał powoli:
 — A co to znaczy formalność?
 — Formalność — odpowiedział Olek — to jest takie głupstwo, które trzeba zrobić, żeby chodzić do szkoły, żebym ja mógł zostać wodzem, a mój przyjaciel doktorem.
 Władek byłby się schował pod ziemię ze wstydu. Jak można obcemu tak wszystko zaraz mówić?
 — Dobrze, ja was zapiszę — powiedział siwy pan. — Wstąpcie jutro do mnie.
 Olek wyjął notes, pan podyktował swoje nazwisko i adres, i Olek może trochę za głośno powiedział, wychodząc:
 — Moje uszanowanie!