W jednym słoiku są żyjątka jadowite. Jeżeli barana skaleczę i naleję na ranę zawartość tego słoika, baran zachoruje. Jeżeli naleję płynu z oswojonemi albo z osłabionemi żyjątkami, baran będzie zdrów i nie zarazi się już nigdy.
I stało się tak, jak powiedział Pasteur. Teraz mówi się:
— Pasteur przeprowadził dowód prawdy naukowej.
Powiedział do Pasteura stary przyjaciel.
— Szkoda twojego zdrowia, czasu i spokoju, żeby odpowiadać na gadanie przeciwników. Niech zrobią próby, które ty robiłeś, i tak dokładnie, jak ty je robisz. — Znalazłeś sposób, żeby wino się nie psuło, żeby mleko i mięso nie psuło się. Fabrykacja piwa i octu poprawiła się wskutek twoich odkryć.
Zwalczyłeś chorobę jedwabników. Teraz odkryjesz tajemnice chorób w powietrzu. Uczniowie ci pomogą.
A jeden z uczniów dodał:
— Poco pan traci spokój, czas i zdrowie na walki z przeciwnikami? Co za pożytek z tego?
Strona:Janusz Korczak - Uparty chłopiec.djvu/123
Ta strona została uwierzytelniona.
