Strona:Janusz Korczak - Uparty chłopiec.djvu/131

 Wścieklizna to straszna choroba.

 Napisał Pasteur do Julka, do przyjaciela Julka:
 — Niestety. Nie przyjadę do Arbois na Wielkanoc. Nie mam czasu na odpoczynek. Mam sto wściekłych psów w pracowni. Czeka mnie jeszcze kilka miesięcy pracy.
 Proszą go teraz z różnych stron i wołają: ratunku. Piszą z Ameryki i z Anglii: ratuj pokąsanych przez wściekłe psy.
 Pasteur odpisuje: za dwa lata. Nie teraz jeszcze. Mam wątpliwości. Lekarstwo leszcze nie gotowe.
 Pisze król brazylijski:
 — Ratuj ludzi pokąsanych.
 Pasteur odpisuje:
 — Dobrze. Przyjadę. Jeżeli macie tam jakiegoś zbrodniarza, skazanego na śmierć, przyjadę i zrobię pierwszą próbę na człowieku.
 Pisze Pasteur do syna:
 — Boję się robić próby na pokąsanych ludziach.
 Pasteur boi się. Nie chce. Ale musi.
 Pierwszym pokąsanym człowiekiem, którego wyleczył, był mały Józio. Mały Alzatczyk Józio. Pasteur leczył go i wyleczył.