Strona:Janusz Korczak - Uparty chłopiec.djvu/24

 W bogatych szkołach było lepiej, ale Ludwik chodził do ubogiej szkoły powszechnej.

 Nie poznał pan Renaud jakiego ma ucznia w klasie, bo Ludwik był cichy i mało mówił.
 Potem uczył go inny nauczyciel, pan Darlay (Darlej). Ten gniewał się nawet, gdy Ludwik pytał, bo dobrze nie rozumiał.
 Trzeba umieć to, co jest wydrukowane. Poco się pytać? Trzeba pamiętać, że jest tak i tak. Nie zawracać głowy.
 Za to pan Daunas (Dona) pokazał Ludwikowi, jak należy uczyć. I tak będzie uczył Ludwik, kiedy już sam zostanie profesorem.

 A pan Romanet uważnie patrzył jak Ludwik siedzi w ławce, jak słucha; rozmawia z nim w szkole i w domu, słucha, o co uczeń się pyta.
 Cierpliwy uczeń, cierpliwy nauczyciel.
 Dobrze poznał pan Romanet Ludwika Pasteura.

 Teraz różne miasta mają dobre szkoły. Ale to było dawno. Było to po wielkiej wojnie, kiedy nie można było myśleć o nauce, rodzice pilnowali wtedy, żeby im dziecka nie zabili, że-