Strona:Janusz Korczak - Uparty chłopiec.djvu/39

 Biedna, dobra matka. Mało jej listów zostało. Nie miała czasu pisać.
 Dom, gospodarstwo, rachunki i pomoc mężowi wypełniały jej pracowite dnie.
 Umarła przy pracy. Kiedy Ludwik przyjechał, matka nie żyła już.
 Czuła, że syna nie zobaczy, kiedy pisała list z życzeniami.
 Ostatni list otrzymał Ludwik w styczniu, a matka umarła w maju.
 Pisała:
 — Życzę ci szczęśliwego roku. Uważaj na swoje zdrowie. Nie mogę być z tobą, żeby się tobą opiekować. Pocieszam się myślą, że jest ci dobrze. Nie frasuj się, cokolwiek się stanie. Żegnaj, drogi synu.
 Tak pisała w dzień Nowego Roku. A w maju umarła.
 Ciężko jest stracić matkę i trudno pracować, gdy się myśli:
 — Dlaczego nie przyjechałem do matki na święta? Kryształy mogły poczekać. Kryształy nie umierają. Książki nie chorują. Matka już nie wróci.

 Jedno w życiu pomaga, a co innego przeszkadza.