Strona:Janusz Korczak - Uparty chłopiec.djvu/59

 Umarło mu dziecko. Nie żyje Janinka.
 Pisze do ojca list:
 — Moja biedna mała. Taka dobra, taka wesoła. Byłaby przyjaciółką swojej matki i moją i nas wszystkich.
 Zaraz potem pisze do Karola:
 — Pracuję nad fermentacją. To ważne. To wiąże się z wielką tajemnicą życia i śmierci.
 I znów po miesiącu pisze do ojca.
 — Zacząłem pracę nad smutną tajemnicą śmierci.
 Umarło mu dziecko: ale on nie ma czasu płakać.
 Musi pracować.
 I walczyć o prawdę.
 Bo w uczonych książkach są błędy i głupstwa. Bo uczeni tak mało wiedzą, a tymczasem ludzie chorują.
 Umarło mu dziecko, umrze jeszcze dwoje. Zapłacze.
 Ale Pasteur jest uparty. Znów i znów pytać się będzie:
 — Dlaczego dzieci umierają? Dlaczego rany nie goją się, co to jest zaraza?
 Może te małe kulki, paciorki, łańcuszki i pyłki roznoszą choroby?