Strona:Janusz Korczak - Uparty chłopiec.djvu/74

wietrze; zaraz nad maszynką spirytusową zagrzał cienkie szkło i zalutował.
 Nakleił kartki z napisem, gdzie brał powietrze, którego dnia i o której godzinie.
 Tak pisze teraz na kolbach, tak będzie czynił, robiąc badania z motylami, psami, krowami, owcami.
 Zawsze napisze, gdzie to robił, co zrobił, którego dnia i o której godzinie. Tak samo będzie zapisywał wszystko o chorych.

 Wszedł na wysoką górę. Na górę 200 pięter wysoką. Tu znów otworzył i zalutował nowych 20 kolb z cienkiego szkła.
 Na górze jest karczma. To dobrze. W karczmie powietrze jest brudne, chociaż stoi ona wysoko.
 Pasteur otworzył w karczmie i zalutował 13 kolb.
 Potem wszedł jeszcze wyżej.

 Tu jest już tylko lód i śnieg. Nie ma kurzu.
 Nie ma nikogo. Jest tylko jeden człowiek, Ludwik Pasteur.
 Tylko on jeden może mieć żyjątka na rękach i na ubraniu. I jego kolby zakurzyły się w drodze.