Strona:Janusz Korczak - Uparty chłopiec.djvu/99

 Ale nagle nastąpiła poprawa. Usnął spokojnie. Oprzytomniał. Będzie żył.
 Co będzie w nocy? Co będzie rano? Pani Pasteur i doktór Godélier (Godelje) są ciągle przy chorym. W nocy czuwają uczniowie: Raulin, Deville, Gernez, Didon, Bertin, Lamy, Duclaux (Diklo).
 Potrzebny mu jest spokój. Ale Pasteur jest nieposłuszny. Dyktuje nową książkę o jedwabnikach. Boi się, że nie zdąży.

 Potrzebny mu jest spokój. Ale Pasteur układa plany nowej pracy.
 Upłynął miesiąc. Wstał z łóżka. Zaczyna czytać. Sam już czyta.
 Jeszcze miesiąc. Jest mu już lepiej. Porusza ręką. Sam chodzi.
 Chce pojechać na wieś do swoich motyli.
 Proszą go:
 — Poczekaj. Nie można. Znów zachorujesz. Ale Pasteur jest uparty.

 Tyle czasu zmarnował. Nie ma tu w Paryżu nic do roboty. Budują nową pracownię. Wróci kiedy będzie gotowa.
 Zanoszą go do wagonu. Pojechał.
 Zmęczył się podróżą.