Strona:Jaroslav Hašek - Przygody dobrego wojaka Szwejka.pdf/455

stument krzyża, a drugą ręką podnosił szklankę z herbatą, przylepioną do okładki kodeksu.
 Oderwawszy szlankę od kodeksu, przewracał kartki w książce wypożyczonej z biblioteki kasyna oficerskiego.
 Była to książka Fr. S. Krausego z obiecującym nagłówkiem: — Forschungen zur Entwicklungsgeschichte der geschlechtlichen Moral.
 Zapatrzył się na naiwne rysunki męskiego i żeńskiego przyrodzenia z dostosowanymi wierszykami, które odkrył uczony Fr. S. Kraus w wychodkach dworca Zachodniego w Berlinie, i nie zwrócił uwagi na przybyłych.
 Dopiero zakaszlanie Wodiczki wyrwało go z głębokiej zadumy, która towarzyszyła obserwacji zdobyczy nauki.
 — Was geht los? — zapytał, przerzucając dalej kartki i szukając dalszego ciągu naiwnych rysuneczków, szkiców i wierszyków.
 — Posłusznie melduję, panie audytor — odpowiedział Szwejk — że kolega Wodiczka zaziębił się i teraz kaszle.
 Audytor Ruller teraz dopiero spojrzał na Szwejka i na Wodiczkę.
 Starał się nadać swej twarzy wyraz surowości.
 — Gdzieście się włóczyli, włóczęgi? — rzekł, grzebiąc się w kupie papierów, leżących na stole. — Kazałem wam stawić się o dziewiątej, a tymczasem niedaleko jedenasta.
 — Jak stoisz, ty wole jeden! — krzyknął na Wodiczkę, który pozwolił sobie stanąć jakby na „spocznij“ — Jak powiem: „Ruht!“ — to będziesz mógł robić z kulasami, co ci się będzie podobało.
 — Posłusznie melduję, panie audytor — odezwał się Szwejk — że on ma reumatyzm.
 — A ty stul lepiej pysk — rzekł audytor Ruller. — Jak się zapytam, to będziesz odpowiadał. Trzy razy byłeś u mnie na badaniu i sam diabeł wie, kiedy to się skończy. Gdzie mi się te papierzyska pozapodziewały? Mam ja z wami, wy łotry