Strona:Jaroslav Hašek - Przygody dobrego wojaka Szwejka.pdf/499

telefonować... Proszę?... Że w kantynie byłem? Kto to mówił? Ten okultysta kucharz z kuchni oficerskiej? Pozwoliłem sobie zajść tam na chwilę. Wie pan, jak ten okultysta nazwał tę panikę z powodu owych konserw? „Grozą nienarodzonego“. Bynajmniej, panie oberlejtnant. Jestem zupełnie trzeźwy. Szwejk? Jest w kancelarii. Czy każe go pan zawołać?
 — Szwejku, do telefonu — rzekł feldfebel rachuby i ciszej dodał: — Gdyby się pytał, w jakim stanie wróciłem, to powiedz pan, że w porządku.
 Szwejk stanął przy telefonie i meldował:
 — Posłusznie melduję, panie oberlejtnant, Szwejk.
 — Słuchajcie no Szwejku, jak to jest z tymi konserwami? Czy to w porządku?
 — Nie ma konserw, panie oberlejtnant. Ani śladu konserw.
 — Życzyłbym sobie, Szwejku, żebyście się co dzień rano meldowali u mnie, dopóki jesteśmy w obozie. Po wyjeździe będziecie stale przy mnie. Co robiliście w nocy?
 — Siedziałem przez całą noc przy telefonie.
 — Co nowego?
 — To i owo, panie oberlejtnant.
 — Tylko nie zaczynajcie się bałwanić, mój Szwejku. Czy przyszedł skąd jaki meldunek?
 — Przyszedł meldunek, ale dopiero na godzinę dziewiątą.
 — Dlaczego nie meldowaliście natychmiast?
 — Byłem daleki tego, abym miał był niepokoić pana oberlejtnanta.
 — Więc mówcie, do stu diabłów, co jest nowego i co ma być na dziewiątą?
 — Telefonogram, panie oberlejtnant.
 — Nie rozumiem. Co to ma być?
 — Ja to sobie zapisałem, panie oberlejtnant: Przyjmijcie telefonogram. Kto jest przy telefonie? Masz już? Czytaj, czy tak jakoś.