Strona:Jaroslav Hašek - Przygody dobrego wojaka Szwejka.pdf/501

sądzi, że dzisiaj jeszcze nie pojedziemy? O dziewiątej mamy konferencję u pana obersta. — Aha, czy wie pan już o tym, że pan jest Dienstführender? Mówię tylko tak mimochodem. Niech pan sprawdzi... Co by tak można sprawdzić? Niech pan sprawdzi spis szarż z uwzględnieniem terminu służby. Następnie zapasy kompanii. Narodowość? Dobrze, można i narodowość... Ale głównie, niech mi pan pośle nowego pucybuta. Co ma dzisiaj robić z szeregowcami Fähnrich Pleschner? Vorbereitung zum Abmarsch. Rachunki? Przyjadę i podpiszę po jedzeniu. Nikogo nie puszczać do miasta. Do kantyny w obozie? Po obiedzie na godzinę... Niech pan zawoła Szwejka!
 — Szwejku, pozostaniecie tymczasem przy telefonie.
 — Posłusznie melduję, panie oberlejtnant, że jeszcze kawy nie piłem.
 — To przynieście sobie kawę i siedźcie w kancelarii przy telefonie, dopóki was nie zawołam. Czy wiecie, co to znaczy ordynans?
 — Ordynans to taki, co lata.
 — Więc żebyście mi byli na miejscu, jak was zawołam. Przypomnijcie jeszcze raz Wańkowi, żeby dla mnie wyszukał nowego pucybuta. Halo, Szwejku, gdzie jesteście?
 — Jestem, panie oberlejtnant. Akurat przynieśli kawę.
 — Halo, Szwejku!
 — Słucham, panie oberlejtnant. Kawa zupełnie zimna.
 — Wy wiecie, Szwejku, co to jest pucybut. Więc przypatrzcie się dobrze temu nowemu i powiedźcie mi, co on zacz. Zawieście słuchawkę.
 Waniek popijał czarną kawę, do której dolewał po trosze rumu z butelki z napisem „Tinte“ (ostrożność nie zawadzi), spoglądał na Szwejka, potem rzekł:
 — Ten oberlejtnant niepotrzebnie się drze tak głośno, słyszałem każde jego słowo. Wy się z panem oberlejtnantem musicie bardzo dobrze znać. Co Szwejku?