Strona:Jerome K. Jerome - Dziennik wycieczki do Oberammergau.djvu/122

 Główni aktorowie, przedstawiający Chrystusa, Arcykapłana, Najświętszą Pannę, Piłata, Jana, Piotra i Magdalenę, zasługują na najwyższe pochwały. Chociaż to tylko chłopi.
 — Znów te dwie baby podsłuchują pod naszemi drzwiami! — krzyknęłem, przerywając opowiadanie i przysłuchując się szmerom, dochodzącym z sąsiedniego pokoju.
 — Niechże one zejdą na dół, do dyabła; czuję się zupełnie zdenerwowanym!
 — Dajże pokój! — uspakajał B. — To są dwie staruszki, spotkałem je wczoraj na schodach. Wcale niebezpiecznie nie wyglądają.
 — To mnie nie uspakaja — odparłem. — Jesteśmy tu zupełnie sami, wiesz? Wszyscy udali się do teatru. Żałuję, że nie mamy z sobą psa.
 B. uspakaja mnie nareszcie, więc mówię dalej:
 — Chociaż tylko chłopi — powtarzam — przedstawiają oni największe postacie z historyi świata, z taką godnością i wzniosłością, iż zupełnie postaciom tym nie ubliżają. Jest jakaś wrodzona szlachetność w tych góralach.
 Tylko postać Judasza źle była oddaną, gdyż ten, co go przedstawiał, nie miał widocznie najmniejszego pojęcia, jak postępuje zły człowiek. Jego usiłowania do oddania charakteru łotra irytowały mnie formalnie. Może to wygląda na zarozumiałość, ale jestem przekonany, że z większą prawdą udawałbym łotra, niż on.
 — Ależ nie tak, nie tak — szeptałem do siebie