gdy ludzie, którym chodzi o to, muszą płacić olbrzymie ceny, aby go dostać. To zdaje się być prawem tego świata. Każdy posiada to, czego nie pragnie, a inni ludzie posiadają to, czego on pragnie.
Żonaci ludzie mają żony, i nie wydają się aby pożądali je mieć; a młodzi samotni chłopcy skarżą się że nie mogą je znaleźć. Ubodzy ludzie, którzy z trudem utrzymują siebie, mają ośmioro zdrowych dzieci. Stare bogate małżeństwa, nie mając nikogo komuby zostawili swoje pieniądze, umierają bezdzietnie.
Nie należy rozwodzić się o tych rzeczach; czyni to każdego tak smutnym.
Był pewien chłopiec w naszej szkole, mieliśmy zwyczaj nazywać go Sandford i Merton (bohater popularnej książki angielskiej). Jego prawdziwe nazwisko było Stivvings. Był to najdziwaczniejszy chłopiec, z którym się kiedykolwiek spotkałem. Wierzę, że naprawdę lubił się uczyć. Miał zwyczaj narażać się na straszliwe łajanie za siedzenie w łóżku i czytanie greki; a co się tyczy francuskich nieprawidłowych czasowników, nie było poprostu sposobu (trzymania go zdala) oderwania go od nich.
Był pełen fatalnych i nienaturalnych mrzonek o staniu się dumą rodziców i chlubą szkoły; i mozolił się, by zdobyć nagrody, i wyrosnąć, i stać się rozumnym człowiekiem, i posiadał wszelkiego rodzaju takie idjotyczne pomysły. Nigdy nie znałem tak dziwacznej istoty, jednak niewinnej, wyobraźcie sobie, jak dziecko nienarodzone.
Otóż ten chłopiec chorował dwa razy na tydzień, tak że nie mógł chodzić do szkoły. Nie było chłopca tak podatnego do chorób, jak ten Sandford i Merton. Jeżeli wiedziano o jakiejś chorobie grasującej o dziesięć mil od niego, miał ją, i miał ją w ciężkiej formie.
Strona:Jerome K. Jerome - Trzej ludzie w jednej łodzi.djvu/71
Ta strona została uwierzytelniona.