siebie strachy na wróble, nam zaś pozwólcie być motylami.
Bądź co bądź jednak kobiety powinny się pięknie ubierać. Jest to ich obowiązkiem. Są one kwiatami ziemi, stworzone po to, aby być ozdobą. My, mężczyźni, niejednokrotnie je krytykujemy, ale Bogu jednemu wiadomo, jak nudny byłby ten stary świat, gdyby nie ładne sukienki i świeże twarzyczki. Jakże one rozjaśniają sobą każdy kątek. Jakież miłe zamieszanie wprowadzają kuzynki oczywiście — do naszych kawalerskich mieszkanek! Jaki cudowny nieporządek wywołują ich koronki i wstążeczki, rękawiczki i kapelusze, parasolki i chusteczki! Jakby tęcza przyszła nas odwiedzić!
Mojem zdaniem jeden z największych uroków wiosny stanowią ładne, jasne toalety młodych kobiet. Lubię patrzeć, jak różowe, błękitne i białe barwy przeglądają między drzewami, zasiewają zielone pola i jaskrawią się na słońcu. Jasne kolory można dojrzeć z bardzo daleka. W obecnej chwili widzę ze swojego okna cztery białe suknie, wchodzące na górę. Rozróżniam je dokładnie, chociaż góra jest oddalona o cztery mile. Zpoczątku zdawało mi się, że to słupy wiorstowe wyszły na przechadzkę. Tak miło jest widzieć zdaleka te kochane istoty, zwłaszcza, jeżeli jest to twoja teściowa i żona.
A propos. Mówiąc o słupach wiorstowych przypomniałem sobie, że miałem bardzo poważnie poruszyć kwestję damskiego obuwia. Nasze kobiety noszą zbyt obszerne buciki. Nigdy nie mo-
Strona:Jerome K. Jerome - Z rozmyślań próżniaka.djvu/41
Ta strona została uwierzytelniona.