Ta strona została skorygowana.
MARUNA.
Pocoś przyszedł?
WALA.
Przebacz mi, doprawdy...
nie mogłem... Klnę się Bogu... Jagna! — Ja tu
nie chcę ci czynić wyrzutów...
MARUNA.
Wyrzutów?
WALA.
Piję od rana — by zebrać odwagę,
albo się przemóc, uciec... Kląłem ciebie
niegdyś, dziś jeszcze... lecz w tej chwili... Boże!
Na wiecheć słomy starłaś moje życie...
lecz ja... nie! nie klnę! — ja cię błogosławię
za sen mój, za to krótkie moje szczęście...
Odejdę zaraz. Jużem cię zobaczył —
Powiedz mi jeszcze raz, żeś mnie kochała!
MARUNA.
Nie kochałam cię nigdy.
WALA.
Jagna!
MARUNA.
Czego chcesz? powiedziałam ci już, — możesz odejść tedy.
