Strona:Jerzy Andrzejewski - Ciemności kryją ziemię.djvu/128

 T. — Czy według oskarżonego istnieje na świecie zło?
 P. — O tak, Wasza Miłość! Dużo jest zła.
 T. — Czy oskarżony zaznał w swoim życiu zła?
 P. — Tylko zła, Wasza Miłość, zaznałem, niczego innego.
 T. — Oskarżony nadal podtrzymuje swoje twierdzenie, że Szatan nie istnieje?
 P. — Gdyby istniał, Wasza Miłość...
 T. — Pytam, czy oskarżony podtrzymuje swoje twierdzenie, że Szatan nie istnieje?
 P. — Podtrzymuję, Wasza Miłość.
 T. — Jeśli więc Szatan nie istnieje, kto według oskarżonego jest sprawcą zła na ziemi?
 P. — (milczy)
 T. — Czy oskarżony wierzy w Boga, Stworzyciela nieba i ziemi?
 P. — Jakżeżbym mógł nie wierzyć, Wasza Miłość?
 T. — Zatem według oskarżonego Bóg wszechmogący stworzył zło na ziemi?
 P. — Ja tego nigdy nie powiedziałem. Wasza Miłość, przysięgam.
 T. — Oskarżony wciąż podtrzymuje swoje twierdzenie, że Szatan nie istnieje?
 P. — Wasza Miłość, jeśli się nie zjawił...
 T. — Jest Szatan czy go nie ma?
 P. — Wasza Miłość, Bóg nie stworzył zła.
 T. — Święty Trybunał daje wiarę oskarżonemu, iż ten szczerze odżegnuje się od bluźnierczej myśli, jakoby Bóg mógł być sprawcą zła na ziemi.
 P. — Dziękuję, Wasza Miłość.
 T. — Czyim poddanym jest oskarżony?
 P. — (milczy)