Strona:Jerzy Andrzejewski - Miazga cz. 3.djvu/18

ku następnym został wywieziony przez Rosjan do Kazachstanu. Po zawarciu układu polsko-radzieckiego w 1941 wstąpił do Armii Andersa, brał udział w kampanii włoskiej Korpusu Polskiego, ranny pod Monte Cassino i odznaczony następnie Krzyżem Walecznych. W roku 1946 wrócił do Polski i dzięki starym znajomościom został kelnerem w "Piekiełku" na Poznańskiej, później w "Kameralnej" na Foksal. W pierwszym okresie po powrocie do Warszawy mieszkał kątem u przygodnych przyjaciół, także przyjaciółek. W roku 1949 ożenił się z Danutą Nowicką, maszynistką w Filmie Polskim i zamieszkał w jej dotychczasowym mieszkaniu w Jeziornej pod Warszawą, w domku Urszuli Jaskólskiej. W 1951 rodzi się syn, Robert. Od roku 1957 Kubiak pracuje w "Bristolu", jako barman w nocnym barze.

 KUBIAK ELŻBIETA /1911—1934/ — ur. 15.I.1911 w Warszawie, córka Franciszka Kubiaka i Weroniki z Ozimków. Od najwcześniejszego dzieciństwa bardzo muzykalna, już w 10-ym roku życia zaczęła chodzić do Konserwatorium, zapowiadając się z biegiem lat na bardzo wybitną pianistkę. Uczennica prof. Żurawlewa. W 1929 wyprowadziła się z domu, utrzymując się z lekcji muzyki i skromnego stypendium. W1932 na II Międzynarodowym Konkursie im. Chopina w Warszawie otrzymała wyróżnienie. W tym samym roku, późną jesienią poznała w salonie Julii Wanertowej Adama Nagórskiego. Ich gwałtowna miłość spowodowała zerwanie małżeństwa Nagórskiego z Alicją Wanert. Z początkiem roku następnego po ciężkiej grypie wystąpiły u Elżbiety pierwsze objawy gruźlicy. Dalsze jej dzieje, zresztą już bardzo krótkie, to walka z postępującą chorobą, parokrotne pobyty w Zakopanem, konieczność przerwania studiów muzycznych, tuż przed dyplomem. I miłość z Nagórskim.
 Zmarła w Zakopanem, 19.IV.1934. Pochowana w Zakopanem.

 KUBIAK FRANCISZEK /1880—1930/ — ur. 4.VII.1880 w Płocku, w rodzinie ubogiego szewca. Najpierw goniec, a później woźny w teatrze "Rozmaitości" i w Teatrze Narodowym. W roku 1910 ożenił się z Weroniką Ozimek, miał z nią troje dzieci: Elżbietę /1911/, Edwarda /1914/ oraz Celinę /1917/.
 Po długiej i ciężkiej chorobie zmarł na raka żołądka 31.XII.1930.

 KUBIAK ROBERT — ur. 21.II.1951 w Piasecznie, syn Edwarda Kubiaka i Danuty z Nowickich. W maju 1969 ma zdawać maturę, a potem wbrew perswazjom rodziców, zwłaszcza ojca, chce studiować leśnictwo w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

 KUBIAK WERONIKA /1896—1944/ — ur. 12.VIII.1886 w Żyrardowie pod Warszawą, w rodzinie robotniczej, z domu Ozimek. Wcześnie osierocona wychowywała się w Warszawie, u swego stryja, Mariana Ozimka, robotnika w Zakładach Wanerta. Jako bardzo młoda dziewczyna pracowała w tych Zakładach. Dzięki urodzie zwróciła na siebie uwagę starego Wanerta i przez parę lat była w jego domu pokojówką. W roku 1910 wyszła za mąż za woźnego teatru Rozmaitości, Franciszka Kubiaka. Miała z nim troje dzieci: Elżbietę /1911/, Edwarda /1914/ oraz Celinę /1917/. W czasie przewlekłej choroby męża, znalazłszy się z dwojgiem młodszych dzieci w ciężkiej sytuacji materialnej, została zatrudniona w "Rozalindzie" w charakterze sprzątaczki. Maria Nagórska pamiętała Franciszka Kubiaka jeszcze z czasów, gdy występowała w Rozmaitościach.