Zanim formacja armji polskiej w Księstwie Warszawskiem mogła być ukończona, już pułki polskie musiały wyruszyć w pole przeciw Austryakom. Było to 1809 r., kiedy znów wybuchła wojna austryacko-francuska, podczas której Rosja stała nibyto po stronie Napoleona. Sojusznik to był niepewny i niezbyt wielkie oddał usługi, ale przynajmniej narazie z jego strony nie zagrażało żadne poważniejsze niebezpieczeństwo, tak, że armja polska miała swobodę ruchów. Księstwo Warszawskie miało wystąpieniem swem uczynić dywersję i odciągnąwszy pewną część wojsk austryackich, trzymać je w szachu. Ks. Józef rozporządzał w tym celu 13,000 młodego wojska prawie bez artylerji przeciw 35,000-nemu korpusowi obserwacyjnemu arcyksięcia austryackiego Ferdynanda; najlepsze, wyborowe pułki polskie były na froncie francuskim.
Tym razem książę nie zwłóczył i nie wahał się, lecz naradziwszy się ze swymi jenerałami, śmiało wyszedł naprzeciw wroga, na którego, mimo jego liczebnej prze-
Strona:Jerzy Bandrowski - Kim był Ks. Józef Poniatowski.djvu/26
Ta strona została uwierzytelniona.
24
