westfalskie, holenderskie, włoskie, ruszył ku granicy rosyjskiej. Po drodze złączyła się z nim armja polska. Książę Józef Poniatowski stał na czele V-go korpusu, którego trzema dywizjami dowodzili jenerałowie Dąbrowski, Kniaziewicz i Zajączek, zaś dywizją lekkiej kawalerji jenerał Kamiński.
Tu zaczyna się właściwa sława księcia Józefa, w tej chwili rodzi się jego wielkość i bohaterstwo.
Dla samego Napoleona był to moment rostrzygający.
Jak wiadomo, w owych czasach Napoleon już od lat nie był jenerałem rewolucji lecz cesarzem, który pragnął dać początek nowemu panującemu rodowi; w tym celu ożenił się z arcyksiężniczką austryacką, otoczył się zastępem starej i nowej szlachty i prowadził politykę nie narodową, lecz osobistą. Niemniej rewolucja to była, dzięki której na tronie cesarskim zasiadał i Napoleon I, chcąc nie chcąc, był jej przedstawicielem i rządami swemi utrwalał jej zdobycze tak we Francji jak
Strona:Jerzy Bandrowski - Kim był Ks. Józef Poniatowski.djvu/28
Ta strona została uwierzytelniona.
26
