najważniejsze: Ziemia polska nie ruszyła się z posad — mrowie ludu polskiego nie powstało.
Kościuszko, jako wódz, robił błędy. I Napoleon Bonaparte robił je też. Ale Napoleon Bonaparte miał to szczęście, iż rząd Francji umiał dlań zawsze znaleźć armję. Rewolucyjna Francja biła się ze zmiennem szczęściem tak jak i Polska. Ale rewolucyjna Francja umiała dla swych wodzów armję znaleźć — czego nie umiała Polska nawet wówczas, kiedy jej Kościuszko wskazał, gdzie tej armji należy szukać i jak jej użyć można.
Ciężko ranny padł Kościuszko na polu bitwy — i po wyjściu z niewoli moskiewskiej już się więcej na czele szyków polskich nie pokazał. Do Napoleona nie miał zaufania i w czystość jego zamiarów wobec Polski nie wierzył. Kościuszko był w całem znaczeniu tego słowa żołnierzem wolności i pod
Strona:Jerzy Bandrowski - Kim był Tadeusz Kościuszko.djvu/33
Ta strona została uwierzytelniona.
31
