Strona:Jerzy Bandrowski - Krwawa chmura.djvu/124

 Iwan Iwanowicz uśmiechnął się, słysząc tę typową nazwę chińską.
 — Gdzie to jest?
 — Nie wiem.
 — Jaki „Yamen“?
 — Młodym chłopcem musiałem wieś opuścić. Nie pamiętam.
 Iwan Iwanowicz wyszedł pocichu.
 — Dlaczego opuściłeś wieś? — pytał dalej „profesor“.
 — Dlaczego opuściłem wieś, potężny panie? Wieś moja pobiła się z drugą wsią, byli zabici — i niektórzy musieli uciekać.
 — A-ha! Należałeś do jakiej organizacji?
 — Nie.
 Wei-hsin Yang zawahał się.
 — Mów.
 — W mandżurskich kopalniach złota w bójce zabiłem dwóch Kulisów, członków organizacji „Wielkiego Kotła“.
 — Za co?
 — Chcieli mnie zabić.
 — Uciekłeś?
 — Tak.
 Wszedł Iwan Iwanowicz. „Profesor“ spojrzał na niego pytająco.
 — Wei-hsin Yang! — rzekł doktor z dobrotliwą miną. — Czy możesz nam powiedzieć, kto zabił