Strona:Jerzy Bandrowski - Legjony Dąbrowskiego.djvu/23

Ta strona została uwierzytelniona.

ków pieniężnych nie przysyłał, zwykłe na emigracji intrygi przeszkadzały w pracy, ale twórcy legjonów w staraniach swych nie ustawali. Dąbrowski sprzedał swój majątek rodzinny, inni szukali pieniędzy, gdzie mogli. Wreszcie udało się Dąbrowskiemu uzyskać od rządu lombardzkiego broń i mundury a następnie (1797 r.) zawrzeć z nim umowę co do ustroju i praw wojsk, które otrzymały nazwę, Legjonów polskich, posiłkujących Lombardję“.
Dąbrowski, uzyskawszy to, natychmiast wydał w czterech językach odezwę, która przez wychodźców została bardzo dobrze przyjęta. Zaczęli się zgłaszać tłumnie ochotnicy — i tak na włoskiej ziemi powstała pierwsza legja polska. W przeciągu dwuch miesięcy miał Dąbrowski pod swemi rozkazami 5000 umundurowanych i uzbrojonych żołnierzy. Do wojska polskiego zgłaszało się sporo ochotników-wychodźców, bywało, że przybywała go-