Strona:Jerzy Bandrowski - Legjony Dąbrowskiego.djvu/26

Ta strona została uwierzytelniona.

a 8 fizyljerskich. Kompanja liczyła 125 ludzi. Mundur polski miał być całkowicie zachowany, mianowicie kurtka, pantalony i czapka, dragonki i kordony oficerskie były srebrne, przerabiane jedwabiem karmazynowym, barwy naramienników i kokardy włoskie, na naramiennikach napis włoski: — Ludzie wolni są braćmi. — Musztra i regulamin służbowy był francuski, komenda i dyscyplina polska. Legjony, składające się z wszystkich trzech rodzajów broni, miały charakter demokratyczny, służyli w nich ludzie rozmaitego wieku i stanu — posiwiali w bojach konfederaci barscy i młodzież nieletnia, ochotnicy — szlachta i chłopi polscy, jeńcy i dezerterzy z wojska austrjackiego. Szlachta i byli oficerowie stali w szeregu jako prości żołnierze, mieszczanie i chłopi bez przeszkody otrzymywali stopnie oficerskie. Duch w tem wojsku panował podniosły, szerzono oświatę, rozbudzano patriotyzm, tłómaczono zasady