Mało komu może wiadomo, że w klasztorze OO. Oratorjan w Gostyniu istnieje pierwszorzędny konwikt dla młodzieży gimnazjalnej pod kierownictwem doświadczonego i zamiłowanego w swym szlachetnym zawodzie O. Władysława Służałka, M. T., przełożonego Oratorjum. W konwikcie tym przebywa obecnie 40 młodzieży, przeważnie uczniów gimnazjum niższego, choć jest też około dziesiątka młodych ludzi z wyższych klas gimnazjalnych, abiturjentów. Młodzież ta, rekrutująca się przeważnie, choć bynajmniej nie wyłącznie, z gostyńskiego i powiatów sąsiednich, uczęszcza do znakomicie prowadzonego gimnazjum miejskiego w Gostyniu, uznanego niedawno przez wyższe władze szkolne za „ośrodek wychowawczy”, to znaczy za gimnazjum wzorowe, Konwikt Św. Filipa Nerjusza na Św. Górze pracuje z gimnazjum ręka w rękę. I nie można się temu dziwić, ponieważ obaj wybitni pedagogowie gostyńscy, dyrektor gimnazjum, ks. Olejniczak i kierownik konwiktu, ks. Służałek, należą do stanu duchownego, obaj równie ukochali swój zawód i oprócz przygotowania w najwyższych uczelniach w kraju i zagranicą posiadają doświadczenie długoletniej praktyki nauczycielskiej.
Ale skądże się wziął ten konwikt Św. Filipa na Św. Górze pod Gostyniem?
Jest to część historji Kongregacji OO. Oratorjan w Polsce.
Czytelnicy, którzy przypadkiem czytali mój list o św. Filipie Nerjuszu wiedzą, iż Święty ten poeta i genjalny twórca ideologji i programu Kongregacji OO. Oratorjan, zwalczał w czasie Odrodzenia
