Strona:Jerzy Bandrowski - Rajski ptak.djvu/40

bił porządny, uczciwy, dokładny rachunek sumienia...
 Oberżysta uśmiechnął się gorzko.
 — Panie emerycie! — Ja mam księgi rachunkowe bardzo starannie prowadzone. W nich mam uczciwie, rzetelnie zapisane wszystko, co mi kto winien... A pieniędzy nie mam. Pomoże mi co rachunek?
 — Musiałeś się pan przeliczyć! — odpowiedział łagodnie pan Piekarski.
 — Proszę, niech pan zobaczy! — zaproponował oberżysta, wyjmując z szuflady bufetu księgi handlowe — Niech pan przejrzy!
 — E, w księgach jest z pewnością wszystko w porządku! — uśmiechnął się emeryt — Ale nie w porządku było to, żeś pan liczył, że pańskie grosze będą dla pana między ludźmi same pracowały, a pan będziesz zysk bez pracy zgarniał.I tu się pan przeliczył, boś pan rachował — bez gospodarza! Sprawdź pan te księgi tu, panie Brat —
 Tu pan Piekarski wskazał na serce.
 — Zobacz pan, czy w nich jest wszystko w porządku.
 — Jest! — rzucił pan Brat szorstko — W zupełnym porządku.
 — To możesz się pan śmiać ze wszystkiego! — machnął emeryt ręką.
 Nie. Pan Brat nie mógł się śmiać.