Za czasów Męcińskiego trzy wielkie potęgi morskie świata chrześcijańskiego prowadziły między sobą wojnę morską o swe nowe posiadłości w Indiach. Były to Portugalia, Holandia i Hiszpania.
Portugalia, jako pierwsza pionierka religii katolickiej i katolickiej kultury w Indiach, rościła sobie do nich pretensje, ale nie miała sił na utrzymanie w rękach tego, co zagarnęła. Równocześnie skutkiem złego zachowania się kolonistów, ich rozpusty, okrucieństwa i bezwzględności, niezgodnej z zasadami, jakie głosili misjonarze, traciła też zaufanie ludności kolorowej.
Holendrzy jako koloniści nie byli gorszymi od Portugalczyków, natomiast mieli nad nimi przewagę dzięki swemu flegmatycznemu usposobieniu, które nie dopuszczało do wybryków. Byli równiejsi od Portugalczyków, o wiele systematyczniej od nich pracowali i nie mieszali się z nimi, podczas gdy Portugalczycy żenili się z kolorowymi kobietami. Gdy Portugalczyk spoufalał się z Malajem, Holender trzy-
Strona:Jerzy Bandrowski - Szkarłatna róża.djvu/74
Ta strona została przepisana.
Rozdział IX
W NIEWOLI HOLENDERSKIEJ
