Strona:Jerzy Bandrowski - Wieś czternastej mili.djvu/121

 Ale znajomy, prowadzący go do żony, odpowiedział wymijająco:
 — Nie wiem, gdzie pracuje żona uczonego Fu Wanga. Wierzę, iż on, jako mąż najlepiej wie, co robi jego żona, i że ona nie zrobiłaby nic bez jego pozwolenia.
 — Jeśli zbłądziła, zostanie surowo ukarana — zapowiedział uroczyście uczony, czem się jednak jego znajomy bynajmniej nie wzruszył.
 Gdy wreszcie stanął w obejściu dostojnej matki-teściowej, żony wprawdzie nie znalazł, został jednak przyjęty znacznie uprzejmiej, niż się mógł w tym stanie rzeczy spodziewać. Starsza, ale bardzo żwawa jeszcze kobieta z opaloną, zdrową, śmiejącą się twarzą nakarmiła go, napoiła i w pierwszej chwili tak ogłuszyła kataraktą swej wymowy, że Fu Wang, z natury niezbyt śmiały i rozmowny, prawie zapomniał, z czem i poco tu wogóle przyszedł. Dopiero po dłuższej chwili cicho, jak najgrzeczniej, jak najsłodszym głosem, ale stanowczo zapytał o córkę.
 Tu matka-teściowa nieco się zmieszała.
 Uspokoiwszy zięcia co do stanu zdrowia córki i dzieci, o których Fu Wang nawet nie wspomniał, bo o takich rzeczach nigdy nie